Lazy Sunday Annemiek

Misschien toch een jetlag onder de leden. Gister tijdens het eten kon ik mijn ogen amper open houden en om vijf uur s ochtends Surinaamse tijd ben ik klaar wakker. Nog geprobeerd even te slapen maar mijn slaap is op. Mijn dag kon, ondanks de vroegte niet beter beginnen, een heerlijk FaceTime gesprek met het thuisfront. Vandaag gaan we dan echt aan het werk dat mag ook wel want het begon al aardig op een luxe zonvakantie te lijken hier.

Gisteren hebben we een heel rustig dagje gehad. Het was behoorlijk warm dus al snel de verkoeling van het zwembad opgezocht. Net voor de middag zijn we te voet richting Fort Zeelandia vertrokken. Daar hebben we een uur mogen luisteren naar de verhalen die zich hebben afgespeeld in dit voormalig Nederlands Fort. Toch echt confronterend om als blanke Nederlander het verhaal van de slavernij en landveroveringen aan te horen van een Surinaamse gids.

Na het Fort lans de Waterkant gewandeld, een echte hangplek voor oudere Surinaamse mannen. Onder het genot van een Djogo (een 'flesje' bier) en ritmische muziek komen ze daar de zondag door. Het was rustig op straat waarschijnlijk vanwege de feestelijke activiteiten in de grote houten kerk (St. Petrus Kathedraal). De komst van de nieuwe bisschop trok daar behoorlijk wat mensen.

Eenmaal thuis hebben we de rest van de dag vooral rustig aan gedaan om tegen 19:00 een hapje te eten bij Chi Min, een Chinees restaurant. Heerlijk was het, en toch echt een wereld van verschil vergeleken met 'onze' chinezen. De avond hebben we afgesloten bij het zwembad samen met de vele vleermuizen.

Nu moet ik nu haast maken om me klaar te maken voor de werkdag. De instructies waren duidelijk: Geen blote schouders, lange(re) broek en dichte schoenen...